Το Υπουργείο Εξωτερικών έδωσε στη δημοσιότητα 15 χάρτες, με τις απαραίτητες επεξηγήσεις, μέσω των οποίων διακρίνονται οι διεκδικήσεις της Τουρκίας, καθώς και οι «αναβαθμίσεις» τους μέσα στο χρόνο, από το 1923 (συνθήκη της Λωζάνης) μέχρι και σήμερα. Οι χάρτες αυτοί αποδεικνύουν με σαφή τρόπο πώς η γειτονική μας χώρα παραβιάζει το Διεθνές Δίκτυο, επιθυμώντας να ανατρέψει το status quo και να θέσει με παράνομο τρόπο νέα δεδομένα σε αυτή τη γωνιά του κόσμου. Και το κάνει αυτό συστηματικά τα τελευταία 50 χρόνια, επιδιδόμενη παράλληλα σε εσωτερική προπαγάνδα σε όλα τα επίπεδα, από τα μεγάλα σαλόνια, τους στρατιωτικούς κύκλους και τον δημόσιο τομέα, μέχρι τα μικρά παιδιά στα σχολεία.
Επίσης, ό,τι μπορεί ακόμη να αποκαλείται «δημοσιογραφία» μέσα στην επικράτεια της Τουρκίας, υπηρετεί μέσα σε μια ατμόσφαιρα θεατρινίστικου lifestyle το καθεστώς Ερντογάν, πολλές φορές ξεπερνώντας το σε «κορώνες» αποτυπωμένες σε ταμπλόιντ και τηλεοπτικές οθόνες, του τύπου «ας πάρουμε αυτά τα νησιά» με μια άνεση λες και παραγγέλνουν προφιτερόλ. Και αυτά, με τον αντιπολιτευόμενο στο καθεστώς δημοκρατικό κόσμο της χώρας φιμωμένο ή πίσω από τα σίδερα, χαρακτηρισμένο τις περισσότερες φορές ως «τρομοκράτη». Θυμηδία επίσης προκαλεί η στάση των αξιωματούχων του καθεστώτος Ερντογάν, όπως και ο επικεφαλής του, απέναντι στους ηγέτες και τους αντιπροσώπους των άλλων κρατών με την αναίδεια και την αγένεια που διακρίνει τον δημόσιο λόγο τους…
Αποτέλεσμα όλου αυτού του κλίματος κατά της χώρας μας, που καλλιεργείται σταθερά επί πέντε δεκαετίες, είναι το γεγονός ότι αν θες να «σταθείς» πολιτικά σήμερα στην Τουρκία ως αρχηγός κόμματος κι ενδεχομένως αύριο ως «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», πρέπει να δηλώσεις εχθρός της Ελλάδας και να προσθέσεις ακόμη περισσότερα «νησιά» στο λεξιλόγιό σου (δείτε τον Κιλιντσάρογλου, για παράδειγμα). Για όλους αυτούς τους λόγους, θεωρήσαμε καλό να αναδημοσιεύσουμε τους χάρτες του Υπουργείου Εξωτερικών, που άλλωστε αποτελούν και την επίσημη τοποθέτηση της πατρίδας μας ενάντια σε αυτές τις «διεκδικήσεις», η οποία παρουσιάζεται στη Σύνοδο της Θεσσαλονίκης.
Διαβάστε ακόμα: Το Βαθύ αντιδυτικό αφήγημα της Τουρκίας
Διαβάστε ακόμα: Η Τουρκία δεν θα επιστρέψει στην αγκαλιά της Δύσης
ΧΑΡΤΗΣ 9 – 2019: Ανακοίνωση στον ΟΗΕ της διεκδικούμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας ως τον 28ο μεσημβρινό – Υπογραφή τουρκολιβυκού Μνημονίου
Έναν χρόνο αργότερα, το Νοέμβριο του 2019 η Τουρκία καταθέτει επιστολή στα ΗΕ (Α/74/550/15.11.2019) με την οποία δηλώνει τα όρια της διεκδικούμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας μέχρι τον 28ο Μεσημβρινό (τέμνει την Ρόδο στη μέση), σημειώνοντας ότι τα όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας δυτικότερα από τον μεσημβρινό αυτό θα καθοριστούν με βάση μελλοντικές συμφωνίες που θα αφορούν το Αιγαίο καθώς και τη Μεσόγειο μεταξύ όλων των σχετιζόμενων κρατών (in accordance with the outcome of future delimitation agreements in the Aegean, as well as in the Mediterranean among all relevant States). Η Τουρκία είχε δηλώσει ότι δυτικά του 28ου μεσημβρινού τα όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας θα καθορισθούν με συμφωνίες μεταξύ των σχετιζόμενων κρατών. Προφανώς θεώρησε ότι η Ελλάδα δεν συγκαταλέγεται σε αυτά, καθώς 12 ημέρες αργότερα, στις 27.11.2019, υπογράφηκε το παράνομο τουρκολιβυκό Μνημόνιο, το οποίο βρίσκεται πέραν κάθε νομικής ορθότητας και γεωγραφικής πραγματικότητας δεδομένου ότι αγνοεί την ύπαρξη ελληνικών νησιών των ∆ωδεκανήσου όπως της Ρόδου, Καρπάθου και Κάσσου, καθώς και της Κρήτης. Η υπογραφή αυτού του παράνομου Μνημονίου αποτελεί περαιτέρω απόδειξη της βαθμιαίας υλοποίησης του δόγματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”.
ΧΑΡΤΗΣ 12 – 2020: Επέκταση της διεκδικούμενης τουρκικής περιοχής ευθύνης για Έρευνα & ∆ιάσωση
Τον Οκτώβριο του 2020, η Τουρκία εκδίδει νέο Κανονισμό για ζητήματα έρευνας και διάσωσης, με τον οποίο επεκτείνει, κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο, την διεκδικούμενη περιοχή αρμοδιότητάς της, ώστε αυτή να ταυτίζεται με τα όρια της “Γαλάζιας Πατρίδας”.
