Πράγματι, δεν είναι μόνο δύο χρόνια. Στην πραγματικότητα, η εκστρατεία της Μόσχας ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια, στα τέλη Φεβρουαρίου του 2014. Τότε ήταν που “μικρά πράσινα ανθρωπάκια” που φορούσαν στολές που δεν έφεραν διακριτικά αναγνώρισης αποβιβάστηκαν από αέρος και θαλάσσης στη χερσόνησο της Κριμαίας.

Η προσάρτηση σε στυλ δικτάτορα έγινε γρήγορα: τοπικές “εκλογές” που διεξήχθησαν υπό την απειλή όπλων, ένα καπελωμένο “κοινοβούλιο” στη Σεβαστούπολη που ζητούσε την ενοποίηση, και η επικύρωση της όλης κατάστασης από το ρωσικό κοινοβούλιο στη Μόσχα.

Αυτή η εκτεταμένη συνταγματική διαδικασία έγινε σε λιγότερο από 20 ημέρες. Φωνές και ειδήμονες υπέρ του Κρεμλίνου συνεχίζουν να αφιερώνουν πολλή πεισματική ενέργεια για να προωθήσουν τον ισχυρισμό ότι η κατάληψη της εξουσίας ήταν μια θαυμάσια, καλά μελετημένη και δημοκρατική διαδικασία. Η βάση δεδομένων του eudisinfo περιέχει περισσότερα από 2.200 παραδείγματα, με κεντρικό θέμα την Κριμαία.

Στη συνέχεια ακολούθησαν στρατιωτικές συγκρούσεις στο Ντονμπάς κατά τη διάρκεια της άνοιξης του 2014. Μέχρι εκείνο το καλοκαίρι, όλοι μπορούσαν να δουν ότι ο πόλεμος κατευθυνόταν από τη Ρωσία. Ωστόσο, το όνομα του παιχνιδιού της Μόσχας ήταν η άρνηση και η επιλεκτική σιωπή.

Τα γεγονότα του Σαββάτου, 24 Φεβρουαρίου, αντανακλούσαν αυτές τις προηγούμενες εξελίξεις. Τα ρωσικά κρατικά κανάλια περιποιήθηκαν τους τηλεθεατές με ρεπορτάζ που έδειχναν τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου να επισκέπτεται στρατιωτικές μονάδες διανθισμένα με πλάνα από παρελάσεις Ουκρανών αιχμαλώτων πολέμου, τον θάνατο ενός Ρώσου δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου και – φυσικά – εκτενή κάλυψη των διαδηλώσεων των αγροτών στη Γαλλία, με τον βαρύ υπαινιγμό ότι το Παρίσι είναι καταδικασμένο.

Τα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης δημιουργούν μια παράλληλη πραγματικότητα που μοιάζει με φούσκα και προβάλλει δήθεν ατελείωτες επιτυχίες, ενώ οι δικές τους στρατιωτικές απώλειες, όπως τα αεροσκάφη, μένουν ασχολίαστες. Για την ακρίβεια, είναι εγκληματικό να αναφέρονται οι ρωσικές απώλειες στον πόλεμο.

Όπως έχουμε επισημάνει, ο θάνατος του Aleksey Navalny απεικονίζει το ίδιο μοτίβο. Εμφανίζονται σπάνιες ή πολύ σύντομες αναφορές. Στη συνέχεια, συνωμοσίες σχετικά με τα δυτικής προέλευσης εμβόλια Covid που προκάλεσαν τον θάνατό του μολύνουν τον λόγο, συμπληρώνοντας την αφήγηση.

Στις εκλογές: Καταστολή των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Στις 17 Μαρτίου, ο Πούτιν θα στεφθεί για μια ακόμη θητεία ως “πρόεδρος”. Οι ρωσικές αρχές επιστρατεύουν όλα τα μέσα για να ελέγξουν το τοπίο της πληροφόρησης και να παρουσιάσουν αυτή τη στέψη ως επιτυχία.

Η φίμωση κριτικών φωνών, όπως τα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης και οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποτελεί ρουτίνα, αλλά αυτή την εβδομάδα σημειώθηκε άλλο ένα αξιοσημείωτο χαμηλό, όταν ο Όλεγκ Ορλόφ, πρόεδρος της οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα Memorial, καταδικάστηκε στη Μόσχα σε 2,5 χρόνια φυλάκισης σε μια δίκη με πολιτικά κίνητρα. Το δήθεν “έγκλημά του ” ήταν η “επανειλημμένη δυσφήμιση” του ρωσικού στρατού. Το πραγματικό του έγκλημα ήταν ότι τόλμησε να επικρίνει το Κρεμλίνο και τον πόλεμό του.

Η Memorial είναι η μακροβιότερη οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία, η οποία ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 κατά τις τελευταίες ημέρες της Σοβιετικής Ένωσης. Το 2022 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Με τα τελευταία του λόγια στο δικαστήριο, ο Orlov εκφώνησε μια δυνατή ομιλία που διέλυσε την υποκρισία και την καφκική κατάσταση των πραγμάτων στη σημερινή Ρωσία. Έχουμε παρακολουθήσει τη συστηματική εκστρατεία φίμωσης του Memorial και της οργάνωσής του εδώ και εδώ.

Η περίπτωση του Orlov έρχεται να προστεθεί στην αυξανόμενη καταστολή που με ορισμένα μέτρα έχει ξεπεράσει εκείνη που συνέβη στη σοβιετική εποχή. Οι ερευνητές δημοσιογράφοι του Project Media τεκμηρίωσαν πρόσφατα ότι ο αριθμός των ατόμων που καταδικάζονται για “εξτρεμισμό” ή κριτική στις αρχές είναι τώρα μεγαλύτερος από εκείνους που καταδικάστηκαν για “αντισοβιετική” δραστηριότητα επί Χρουστσόφ ή Μπρέζνιεφ. Μέχρι στιγμής έχουν καταδικαστεί 5.613 άτομα.

Μια εβδομάδα μετά το θάνατο του Ναβάλνι, αυτό το ανατριχιαστικό γεγονός στέλνει ένα αδιαμφισβήτητο μήνυμα ότι καμία αμφισβήτηση του συστήματος Πούτιν δεν είναι ανεκτή. Δεν υπάρχει χώρος για συζήτηση, συμβιβασμό ή διαπραγμάτευση.

Εν τω μεταξύ, στη Λευκορωσία: κοινοβουλευτικές “εκλογές”

Στη Λευκορωσία επικρατεί παρόμοια καταστολή. Στις 25 Φεβρουαρίου, ενώ διεξάγονταν οι κοινοβουλευτικές “εκλογές”, οι αρχές της Λευκορωσίας δυσφήμισαν τα πάντα και όλους όσους δεν συντάσσονταν με το Μινσκ. Τα παραδείγματα περιλάμβαναν ισχυρισμούς όπως ότι η λευκορωσική αντιπολίτευση σχεδιάζει να καταλάβει μέρος της Λευκορωσίας με τη βοήθεια του ΝΑΤΟ ή ότι η Δύση προετοιμάζει στρατιωτική επιχείρηση κατά της Λευκορωσίας. Ο Λουκασένκα διατυμπάνιζε επίσης ότι οι ΗΠΑ και η Πολωνία ετοιμάζουν μια μεγάλης κλίμακας προβοκάτσια παρόμοια με εκείνη του Χίτλερ το 1939.

Το ΝΑΤΟ εισβάλλει…

Έχουμε τεκμηριώσει πώς ο μύθος της “περικυκλωμένης Ρωσίας” είναι σημαντικός για την κινητοποίηση της ρωσικής κοινωνίας από το Κρεμλίνο εναντίον της Δύσης. Αυτή η εξαιρετικά χειραγωγημένη αφήγηση χαρακτηρίζει τους αντιπάλους ως “Ναζί” και είναι σαν ένα κουρδισμένο ελατήριο, που περιμένει να εμφανιστεί με την παραμικρή αφορμή. Αποκαλύπτει μια ακραία υπερευαισθησία που τροφοδοτείται από την αντίληψη  ότι η Ουκρανία και, ίσως, άλλες περιοχές της προηγούμενης ρωσικής αυτοκρατορίας ανήκουν στη Ρωσία.

Στο επίκεντρο της προσοχής βρίσκεται και μόνο η ιδέα ότι ξένα στρατεύματα θα μπορούσαν με κάποιον τρόπο να βοηθήσουν την Ουκρανία στην αυτοάμυνά της. Ο ισχυρισμός αυτός εξισώνεται με έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Ρωσία. Η αντίδραση του Κρεμλίνου πυροδοτήθηκε εκ νέου τις τελευταίες ημέρες, αφού ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι “τίποτα δεν αποκλείεται” σε συνέδριο στο Παρίσι αφιερωμένο στη συγκέντρωση υποστήριξης για την Ουκρανία.

Φέρτε τα πυρηνικά (ξανά)

Το Κρεμλίνο έχει εμμονή με την ιδέα ότι δεν διεξάγει απλώς μια “ειδική επιχείρηση” στην Ουκρανία, αλλά ότι η Ρωσία βρίσκεται σε έναν ευρύτερο πόλεμο με τη Δύση. Ο Πεσκόφ ηγήθηκε της επίθεσης ανακοινώνοντας  ότι η προοπτική της τοποθέτησης στρατευμάτων [του ΝΑΤΟ] στην Ουκρανία θα οδηγήσει στο “αναπόφευκτο μιας σύγκρουσης” μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ. Στη συνέχεια ακολούθησε μια χορωδία φιλοκρεμλινικών ειδημόνων σε όλες σχεδόν τις πλατφόρμες και με ένταση που σπάνια έχει παρατηρηθεί.

Εδώ φτάνουμε στον πυρήνα του θέματος: Η ρητορική της Μόσχας έχει σχεδιαστεί για να τρομάξει το δυτικό κοινό σε παθητικότητα και ηττοπάθεια με τον ίδιο τρόπο που οι βομβαρδιστικές προειδοποιήσεις του Πούτιν το πρωί της 24ης Φεβρουαρίου 2022. Το νόημα ήταν ξεκάθαρο: μην σταθείτε στο δρόμο μας, αλλιώς θα χρησιμοποιήσουμε πυρηνικά όπλα. Ωστόσο , η οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη επιταχύνθηκε καθώς οι αποδείξεις για τις ρωσικές θηριωδίες αυξάνονταν.