Πως κατάφερε η Χίλαρι Κλίντον, να χάσει από έναν τόσο διχαστικό και αντιδημοφιλή υποψήφιο, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ; Πρόκειται για ένα ερώτημα, που σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian, θα απασχολεί το Δημοκρατικό Κόμμα για χρόνια. Τα κόμματα που έχουν την εξουσία, σπάνια αντέχουν πάνω από οκτώ χρόνια – εξαίρεση, ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος που διαδέχθηκε τον Ρόναλντ Ρίγκαν.

Δικαίως ή αδίκως, είναι το κατεστημένο με το οποίο η Κλίντον -στο μυαλό των ψηφοφόρων – συνδέεται άμεσα. Επομένως ποιοι είναι οι λόγοι που, σύμφωνα με τον Guardian, οδήγησαν στην ήττα της;

Ο απερχόμενος πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, κατάφερε να αποτρέψει την κατάρρευση της αμερικανικής οικονομίας και να προσθέσει πολλές θέσεις εργασίας. Η οικονομία, σε κανονικές συνθήκες, έπρεπε να αποτελεί το ατού του Δημοκρατικού Κόμματος. Δυστυχώς για την Κλίντον, πολλοί Αμερικανοί δεν αισθάνθηκαν τη θετική πορεία της οικονομίας, αλλά αντίθετα, τους στάσιμους μισθούς και την όξυνση της ανισότητας. Ο Τραμπ κατάφερε να τους πείσει ότι όλα αυτά είναι αποτέλεσμα κακών εμπορικών συμφωνιών και  ενός διεφθαρμένου οικονομικού συστήματος. Οι θέσεις της Χίλαρι για το εμπόριο δεν έπεισαν και η ίδια δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον σύγχρονο αμερικανικό καπιταλισμό.

Από την έρευνα του FBI για την ηλεκτρονική αλληλογραφία της Κλίντον μέχρι τις κατηγορίες για οικονομικές ατασθαλίες του ιδρύματος Κλίντον, οι αμερικανοί ψηφοφόροι αμφέβαλλαν για την αξιοπιστία της υποψήφιας του Δημοκρατικού Κόμματος. Όχι μόνο η συγκυρία της έρευνας του FBI ήταν ατυχής αλλά και το γεγονός ότι οι Κλίντον συμπεριφέρονταν σαν να είναι υπεράνω του νόμου.

Το γεγονός που επίσης δεν βοήθησε ήταν ότι η Κλίντον «πουλούσε» κυρίως τον εαυτό της. Το βασικό μήνυμα της προεκλογικής της εκστρατείας ήταν τα μοναδικά προσόντα που η ίδια είχε για να αναλάβει την προεδρία. Όμως τελικά δεν κατάφερε να παρουσιάσει και να υποστηρίξει ένα ισχυρό προεκλογικό μήνυμα. Το «πιο δυνατοί μαζί» άρχισε να παίρνει μορφή μετά το διχαστικό προφίλ που παρουσίασε ο Τραμπ, κάτι που σημαίνει ότι η προεκλογική εκστρατεία έγινε με τους δικούς του όρους.

Η προσοχή θα στραφεί στους δημοσκόπους, που παρουσίαζαν την Κλίντον να προηγείται με τρεις ή ακόμη και τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες σε εθνικό επίπεδο έναντι του Τραμπ. Οι δημοσκόποι επικοινωνούν με ανθρώπους οι οποίοι δεν χρησιμοποιούν πια σταθερά τηλέφωνα, μερικοί ούτε καν κινητά, με μία μοντελοποίηση στατιστικού δείγματος που ανήκει στον 20ό αιώνα. Αλλά ήταν και οι ιδιαιτερότητες του ίδιου του Τραμπ που μπέρδεψαν τους δημοσκόπους. Σε ορισμένα οικονομικά ζητήματα ο Τραμπ βρισκόταν αριστερότερα της Κλίντον, ενώ η λαϊκιστική απήχησή του σε μία ομάδα ανεξάρτητων ψηφοφόρων ήταν μεγάλη, Παρ’ όλα αυτά οι δημοσκόποι εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι αν οι εγγεγραμμένοι Δημοκρατικοί ψήφιζαν νωρίς ή έλεγαν στους δημοσκόπους τι ψήφισαν, σήμαινε και ψήφο υπέρ της Κλίντον.