Εδώ και χρόνια το Κρεμλίνο, τα μέσα ενημέρωσης και οι απανταχού υποστηρικτές του καθεστώτος του χρησιμοποιούν φτηνά κόλπα της ρητορικής της παραπληροφόρησης. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Πούτιν η δραστηριότητα αυτή έχει φτάσει σε υπερδιέγερση. Μάλιστα, η συχνότητα της ρητορικής αυτής κατάφερε να δημιουργήσει μια δική της «ορολογία», γνώριμη πια στους διαφωνούντες με τις τακτικές της Ρωσίας. Ας δούμε παρακάτω τι μας λέει το Κρεμλίνο και πως μεταφράζονται τα λεγόμενά του, υπό το βάρος της πραγματικότητας.
Αυτοάμυνα της Ρωσίας: Επίθεση και εισβολή σε κυρίαρχο κράτος που δεν αποτελεί απειλή
Περιορισμένη στρατιωτική επιχείρηση: Ολομέτωπη επίθεση. Πυραυλικά πλήγματα, εισβολή από αέρος και ξηράς. Συμπεριλαμβάνονται πολιτικοί στόχοι, πόλεις και υποδομές. Μεγάλοι αστικοί βομβαρδισμοί.
Καμία κατοχή: Πρόθεση να καταληφθεί όσο το δυνατόν περισσότερο έδαφος, για όσο χρονικό διάστημα είναι απαραίτητο. Να τεθεί η Ουκρανία υπό τον έλεγχο της Μόσχας επί αόριστον.
Αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας: Σταλινικού τύπου καταστολή εκλεγμένων, νόμιμων αξιωματούχων μιας κυρίαρχης χώρας.
Διεξαγωγή εκλογών για μια νέα κυβέρνηση: Ψευδοδημοκρατία με την απειλή των όπλων, για να τοποθετηθούν στην εξουσία μαριονέτες πιστές στο Κρεμλίνο.
Διαπραγματεύσεις: Μαξιμαλιστικά αιτήματα, ενώ οι βομβαρδισμοί αμάχων συνεχίζονται. Προσπαθώντας να κερδίσουν χρόνο για να ανασυνταχθούν, να ανεφοδιαστούν και να ξαναγεμίσουν την πολεμική μηχανή που γνώρισε αντίσταση στην προέλαση.
Μόνο οι Ρώσοι υπέφεραν από τη ναζιστική κατοχή κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου
Αλλο ένα ψεύδος. Σε σχέση με το μέγεθος, η Ουκρανία και το ουκρανικό έθνος υπέφερε περισσότερο κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Πoλύ περισσότεροι Ουκρανοί πέθαναν πολεμώντας τους Ναζί, παρά πολεμώντας υπέρ του Χίτλερ.
Η γενοκτονία διαπράττεται από τους ηγέτες του Ζελένσκι και του Κιέβου κατά του Ντονμπάς των ρωσόφωνων
Οι ισχυρισμοί περί γενοκτονίας που διατυπώνονται από τον Πούτιν, τον Λαβρόφ και άλλους Ρώσους ηγέτες είναι απολύτως απαράδεκτοι και καταχρώνται την ίδια τη λέξη γενοκτονία, που στη Σύμβαση του ΟΗΕ ορίζεται ως «πρόθεση να καταστραφεί, εν όλω ή εν μέρει, μια εθνική, εθνοτική, φυλετική ή θρησκευτική ομάδα». Δεν υπάρχει τίποτα που να υποδηλώνει ότι το σύγχρονο ουκρανικό κράτος θα ήθελε να καταστρέψει το μέρος του πληθυσμού του που είναι ρωσόφωνος. Οι νόμοι προβλέπουν τη χρήση της ρωσικής γλώσσας, του πολιτισμού και των παραδόσεων στην καθημερινή ζωή. Δεύτερον, ο πρόεδρος Zελένσκι και η κυβέρνηση αναγνωρίζουν αυτή την ομάδα. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι ρωσόφωνοι ή οι εθνοτικά Ρώσοι κάτοικοι της ανατολικής Ουκρανίας αντιμετωπίζουν γενοκτονία.
Αυτό έχει επιβεβαιωθεί σε εκθέσεις που έχουν δημοσιευθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τον ΟΑΣΕ. Αν μιλάμε για απώλειες και θύματα κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου στο Ντονμπάς, που ξεκίνησε το 2014, πριν από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 ο απολογισμός ανερχόταν σε περίπου 13.000 νεκρούς, περιλαμβανομένων περισσότερων από 3.000 αμάχων. Πολλοί περισσότεροι έχουν τραυματιστεί. Με τη διαφορά ότι η πλειονότητα των θυμάτων ήταν από την πλευρά των Ουκρανών. Αυτό οφείλεται σε βομβαρδισμούς, ελεύθερους σκοπευτές, επιθέσεις κάθε είδους που εξαπέλυσαν οι υποστηριζόμενοι από τη Μόσχα ένοπλοι μαχητές. Η Αποστολή Παρακολούθησης του ΟΑΣΕ το καταγράφει καθημερινά. Παρόλο που η Ρωσία είναι μέλος του ΟΑΣΕ, εκείνη και οι μαχητές της έχουν θέσει κάθε είδους εμπόδια στην αποστολή, πιθανότατα επειδή δεν θέλουν να ακούσουν την αλήθεια.
Ανθρωπιστικός και οικονομικός αποκλεισμός του Ντονμπάς από το Κίεβο
Λάθος. Εδώ και χρόνια, μεγάλες ομάδες του πληθυσμού στο Ντονμπάς περνούν τακτικά στις ελεγχόμενες από το Κίεβο περιοχές για δουλειές, ψώνια και είσπραξη των ουκρανικών συντάξεών τους. Τα περάσματα είχαν παραμείνει ανοιχτά για αυτόν και για άλλους λόγους.
Η ρωσική γλώσσα και ο πολιτισμός απαγορεύονται από το Κίεβο
Λάθος. Η Ουκρανία ψήφισε νόμο που διασφαλίζει τη λειτουργία της ουκρανικής γλώσσας ως κρατικής γλώσσας το 2019, αλλά η νομοθεσία αυτή ρυθμίζει μόνο τη χρήση της σε δημόσιους χώρους. Τα ρωσικά και άλλες γλώσσες εθνικών μειονοτήτων μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα στην ιδιωτική επικοινωνία, στις εκδόσεις βιβλίων, στον Τύπο, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση, στην εκπαίδευση και στον τομέα των υπηρεσιών. Ο νόμος επιτρέπει επίσης τη χρήση άλλων γλωσσών στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και στην επιβολή του νόμου.
Το Κίεβο και οι δυτικοί προστάτες του κατέστρεψαν την Συμφωνία του Μινσκ
Το Κρεμλίνο προσπαθεί να αποκρύψει το γεγονός ότι η Ρωσία είναι συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας του Μινσκ. Αναγνωρίζοντας τις αυτόνομες δημοκρατίες του Λουγκάνσκ και του Ντόνεσκ, η Μόσχα απέρριψε de facto τη συμφωνία του Μινσκ.
Παρά ταύτα, η Ουκρανία ψήφισε το 2014 νομοθεσία για το ειδικό καθεστώς και την αμνηστία και ετοίμασε σχέδιο νόμου για τις τοπικές εκλογές. Η Ουκρανία υιοθέτησε συνταγματικές τροποποιήσεις, για να παράσχει μεγαλύτερη αυτονομία στα εδάφη που βρίσκονται σήμερα εκτός του ελέγχου της (2015). Δείτε τον μύθο #6 εδώ.
Η Ρωσία δεν πρόκειται να καταλάβει την Ουκρανία και πρόκειται για μια περιορισμένη επιχείρηση αποστρατιωτικοποίησης και αποναζιστικοποίησης της Ουκρανίας
Το μεγαλύτερο ψέμα από όλα. Το βασιλικό γελοίο και τραγελαφικό ψέμα του Πούτιν εκφέρεται ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια πλήρους κλίμακας επίθεση από αέρος, ξηράς και ναυτικού. Βομβαρδισμός πολιτικών στόχων και πολλές άλλες παραβιάσεις των Συμβάσεων της Γενεύης.
Σύγκρουση στο Κοσσυφοπέδιο: Το ΝΑΤΟ βομβάρδισε το Βελιγράδι στοχεύοντας σκόπιμα αμάχους
Άλλο ένα αγαπημένο επιχείρημα του Πούτιν και του Λαβρόφ, που προσπαθεί να κάνει έναν παραλληλισμό μεταξύ του πολέμου εθνοκάθαρσης του Μιλόσεβιτς και της σύγκρουσης στο Ντονμπάς. Το Κοσσυφοπέδιο βρισκόταν μπροστά στην άβυσσο με περισσότερους από 900.000 ανθρώπους, ο μισός πληθυσμός του Κοσσυφοπεδίου σκοτώθηκε, εκτοπίστηκε ή οδηγήθηκε σε καταφύγιο. Η ευθύνη για την προστασία ήταν σαφής, εντελώς αντίθετα με το Ντονμπάς.
Μετά την απελευθέρωση από τη στρατιωτικοποίηση και τον νεοναζισμό, η Ρωσία θέλει να δώσει στους Ουκρανούς την ευκαιρία να καθορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους, χωρίς εξωτερική επιρροή.
Τέτοιοι ισχυρισμοί δεν έχουν καμία πραγματική βάση. Στην πραγματικότητα, η «απελευθέρωση από τον νεοναζισμό» είναι ευφημισμός για τη Μόσχα που θέλει να εκτελέσει μεγάλης κλίμακας καταστολή των πολιτικών αντιπάλων, όπως η σταλινικού τύπου καταστολή.
(AP Photo)
Εκλογές για να καθορίσουν το δικό τους μέλλον
Ευφημισμός για ψευτοδημοκρατία υπό την απειλή όπλων, όπως ακριβώς στην Κριμαία το 2014, όπου οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις οδήγησαν στο εικονικό δημοψήφισμα που κανένας διεθνής οργανισμός δεν αναγνώρισε. Ο Πούτιν κατέφυγε στον πόλεμο, όχι στη διπλωματία.
Η Δύση σαμποτάρισε κάθε συμφωνία σχετικά με τις ρωσικές προτάσεις για εγγυήσεις ασφαλείας
Τα ρωσικά αιτήματα που διατυπώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2021 στα λεγόμενα «σχέδια συνθηκών» μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ αντίστοιχα, είχαν σχεδιαστεί για να απορριφθούν, ώστε η Ρωσία να παίξει το ρόλο του μάρτυρα. Στην ουσία, τα αιτήματα ζητούσαν την επαναφορά της κατάστασης στην Ευρώπη στο επίπεδο πριν από το 1997, την αποχώρηση των ΗΠΑ από μεγάλα τμήματα της Ευρώπης, την de facto αποστρατιωτικοποίηση πολλών μελών του ΝΑΤΟ και τον επί αόριστον περιορισμό του δικαιώματος των ελεύθερων χωρών να αποφασίζουν τη δική τους πολιτική. Αυτή η διπλωματία δεν επιδίωκε συμβιβασμούς και λύσεις, ήταν στην πραγματικότητα ένα προπέτασμα καπνού και μέρος μιας ψυχολογικής επιχείρησης για τη σύγχυση, την απόσπαση της προσοχής και τη διάσπαση της Δύσης. Εν τω μεταξύ, οι ρωσικές δυνάμεις συγκεντρώνονταν και προετοιμάζονταν για εισβολή. Η Δύση αποκάλυψε τη μπλόφα του Πούτιν, μοιράζοντας πληροφορίες για τα επιθετικά σχέδια.
Το μνημόνιο της Βουδαπέστης δεν είναι πλέον σχετικό
Το Κρεμλίνο αποφεύγει το κεντρικό ζήτημα: Η Ουκρανία απέσυρε τα πυρηνικά της όπλα και σε αντάλλαγμα, οι ηγέτες των ΗΠΑ, της Ρωσίας και του Ηνωμένου Βασιλείου υπέγραψαν το 1994 το μνημόνιο της Βουδαπέστης με εγγυήσεις για την ακεραιότητα και την κυριαρχία της Ουκρανίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Oυκρανία: O πόλεμος άρχισε πριν 100 χρόνια…
