Απομένουν τέσσερις περίπου μήνες για την διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών στη Ρωσία, αλλά τόσο οι, μεγάλοι και ελεγχόμενοι από το Κρεμλίνο, όμιλοι ΜΜΕ όσο και οι λιγοστές εκείνες φωνές που προσπαθούν να διατυπώσουν μια άλλη άποψη για την πολιτική πραγματικότητα, ελάχιστα ασχολούνται με την ουσία της πολιτικής, η οποία δεν είναι άλλη από τα προγράμματα των υποψηφίων και κυρίως του νυν προέδρου της χώρας Βλαντίμιρ Πούτιν.
Παρακολουθώντας τηλεοπτικές εκπομπές μεγάλης τηλεθέασης, διαβάζοντας τις εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας και ακούγοντας τα μοσχοβίτικα ραδιόφωνα, έχει κανείς την αίσθηση ότι στη Ρωσία συζητούν οτιδήποτε άλλο, εκτός από την ουσία της πολιτικής. Παρακολουθώντας διάφορα κανάλια στο Telegram, έναν ιδιότυπο καθαρά ρώσικο messenger, στα οποία διατυπώνουν, άλλοι ανωνύμως και άλλοι επωνύμως, τις απόψεις τους, βλέπεις ότι ακόμη και έμπειροι, έγκυροι και ικανοί σχολιαστές, επικεντρώνονται στην επικαιρότητα, μη μπορώντας να αγνοήσουν διάφορα εντυπωσιακά γεγονότα.
Ουσιαστικά, πρόκειται για μία εκπληκτική προεκλογική εκστρατεία, κύριος στόχος της οποίας είναι η μη διεξαγωγή προεκλογικής εκστρατείας, δηλαδή η μη συζήτηση των προεκλογικών προγραμμάτων των υποψηφίων και, κυρίως του Β. Πούτιν, ο οποίος μέχρι τώρα ελάχιστα δείγματα έχει δώσει σχετικά με το τι θα κάνει στην επόμενη θητεία του, δεδομένου ότι όλοι προεξοφλούν την επανεκλογή του με θηριώδη ποσοστά.
Η Ρωσία σήμερα αντιμετωπίζει μία βαθιά οικονομική κρίση. Τα μακροοικονομικά στοιχεία είναι ιδιαίτερα απογοητευτικά, αρκεί να θυμίσουμε πως το 10ετές ομόλογό της διαπραγματεύεται στην περιοχή του 11.5% , ενώ το δημόσιο χρέος της χώρας την 1η Νοεμβρίου 2017, σύμφωνα με την Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας ήταν 537,5 δισεκατομμύρια δολάρια, αυξημένο κατά 4,5% σε σχέση με την αντίστοιχη προηγούμενη περίοδο. Την ίδια στιγμή, διάφοροι αξιωματούχοι του κράτους, κέντρα ερευνών και εκπρόσωποι του τραπεζικού συστήματος της χώρας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την ανάγκη μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού τομέα με αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, κατάργησης του σημερινού αναδιανεμητικού συστήματος και την καθιέρωση κεφαλαιοποιητικού. Την ίδια στιγμή ο κρατικός προϋπολογισμός της Ρωσίας παρουσιάζει συμπτώματα χρόνιου ελλείμματος, το οποίο σήμερα προσδιορίζεται στο 20%. Τέλος, η ανάκληση των αδειών μίας σειράς τραπεζικών ιδρυμάτων, έχει προκαλέσει, όπως ήταν φυσικό, μια κρίση εμπιστοσύνης, με αποτέλεσμα την μείωση των καταθέσεων των πολιτών, στην μνήμη των οποίων είναι ακόμη νωπές οι τραγωδίες των δύο χρεοκοπιών της Ρωσίας κατά τη δεκαετία του 1990 – 2000.
Την ίδια στιγμή, βρίσκεται σε εξέλιξη μια εκστρατεία πίεσης των πολιτικών και επιχειρηματιών εκείνων που έχουν ταχθεί υπέρ μίας φιλελευθεροποίησης τόσο της οικονομίας όσο και του τραπεζικού συστήματος, και πολλοί παρατηρητές που γνωρίζουν εκ των έσω τα πράγματα, αναμένουν τους επόμενους μήνες επιθέσεις κατά της διοικητού της Κεντρικής Τράπεζας Ελβίρας Ναμπουίλινα, σε μια προσπάθεια εξοστρακισμού παρόμοιων απόψεων από την ημερήσια διάταξη.
Ωστόσο, ούτε η Ξένια Σοπτσάκ, νεαρή φιλόδοξη δημοσιογράφος (κόρη του μακαρίτη μέντορα του Πούτιν, Ανατόλι Σοπτσάκ, ο οποίος ως δήμαρχος της Αγίας Πετρούπολης τα χρόνια μετά τη διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ. ανακάλυψε το νεαρό αξιωματικό της ΚΑ.ΓΚΕ.ΜΠΕ Βλαντίμιρ Πούτιν και διορίζοντάς τον αντιδήμαρχο της πόλης, άνοιξε το δρόμο του τελευταίου προς το Κρεμλίνο) έχει ανοίξει μέχρι τώρα τα χαρτιά της για τα ουσιαστικά προβλήματα της χώρας. Απλώς εκτοξεύει διάφορα συνθήματα.
Ο Αλεξέι Ναβάλνι, που φέρεται να εκφράζει μία μερίδα της νεολαίας των μεγάλων πόλεων της Ρωσίας, είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να κατέβει στις εκλογές, αφού το υπάρχον σύστημα τον «κρατάει απασχολημένο» πότε με κατ’ οίκον περιορισμούς, πότε με δικαστικές περιπέτειες.
Παρακολουθώντας την πορεία προς τις εκλογές, παρατηρούμε ότι καθημερινά η ρωσική επικαιρότητα βομβαρδίζεται κυριολεκτικά από γεγονότα, τα οποία υποχρεώνουν δημοσιογράφους, σχολιαστές και κοινό να ασχοληθούν με αυτά, είτε πρόκειται για απόπειρες δολοφονίας δημοσιογράφων, είτε για μία μέτρια ταινία που αφηγείται τον εξωσυζυγικό δεσμό του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας με μία μπαλαρίνα, είτε για την εμφάνιση ενός «Χριστιανικού κράτους» τα μέλη του οποίου εξαφανίστηκαν μόλις άρχισαν ανεξάρτητες δημοσιογραφικές έρευνες, είτε με εντυπωσιοθηρικές ερωτικές ιστορίες στους κόλπους της ρωσικής ελίτ.
Είναι προφανές ότι ο σχεδιασμός της προεκλογικής εκστρατείας του νυν προέδρου της Ρωσίας αποσκοπεί στην προστασία του ιδίου από υποσχέσεις, τις οποίες δεν θα μπορέσει να τηρήσει μετεκλογικά, όπως η μη αύξηση των φόρων για την κάλυψη του ελλείμματος του προϋπολογισμού και η μείωση των δαπανών για τις δυνάμεις ασφαλείας, οι οποίες σήμερα αγγίζουν το 4,5% του Α.Ε.Π. της χώρας και δεν έχουν ανάλογο σε καμία χώρα του κόσμου. Την ίδια στιγμή που το βιοτικό επίπεδο του μέσου πολίτη επιδεινώνεται λόγω του πληθωρισμού και του ιδιότυπου εσωτερικού δανεισμού, ο νυν πρόεδρος γνωρίζει καλά πως εκλεγόμενος, θα πρέπει-έστω κάποιες από αυτές- να τις υλοποιήσει. Και τότε, όπως όλοι γνωρίζουμε, την ώρα του λογαριασμού, κανείς δεν θα θυμάται τα ερωτικά σκάνδαλα ή τις περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης στους πανάκριβους κρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς.
