Γεννημένος το 1953 στη Μόσχα, ο Aleksandr Barkashov δεν ήταν ο άνθρωπος που θα έλεγες πως ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη δουλειά του πέρα από τα τυπικά καθήκοντα, που του εξασφάλιζαν ένα μηνιαίο εισόδημα. Με πατέρα ηλεκτρολόγο και μητέρα νοσοκόμα, μετά τα 18 του χρόνια που τελείωσε το σχολείο ακολούθησε το επάγγελμα του πρώτου. Προηγούμενα, είχε υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στην Λευκορωσία. Στον ελεύθερο χρόνο του διάβαζε με πάθος βιβλία για μεγάλους κατακτητές της Ιστορίας, με τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Τζένγκις Χαν να τον γοητεύουν περισσότερο από όλους. Παράλληλα έμαθε καράτε, ιδρύοντας μάλιστα και λέσχη, ενώ κατασκεύαζε μικρά όπλα (τόξα και στιλέτα) με τα χέρια του.
Ο Barkashov εντάχθηκε στο ακροδεξιό εθνικιστικό κίνημα «Pamyat» το 1985 και μέσα σε λίγους μήνες αναδείχθηκε σε στέλεχος πρώτης τάξης. Τον επόμενο χρόνο εκλέχθηκε στο Κεντρικό Συμβούλιο και ως το 1989 ήταν δεύτερος στην ιεραρχία, μετά τον Dmitri Vasilyev. Οι δύο άνδρες έβλεπαν διαφορετικά τα πράγματα, σε σχέση με το μελλον του εθνικισμού στη Ρωσία. Έτσι, τον Αύγουστο του 1990, o Aleksandr δήλωσε «κουράστηκα να ασχολούμαι με αναμνήσεις, ήρθε η ώρα να δράσουμε». Για το NPF Pamyat ήταν ακόμα μια διάσπαση, αλλά για τον Alexander Barkashov ένα σημαντικό βήμα για τις περαιτέρω πολιτικές φιλοδοξίες του.
Τον Οκτώβριο του 1990 ο Barkashov και μερικές δεκάδες οπαδοί του (Barkashovtsy) συγκεντρώθηκαν στην κατοικία του στην οδό Dubinin της Μόσχας και ίδρυσαν την «Ρωσική Εθνική Ενότητα» (RNE). Με τη δημοτικότητά του στους κύκλους των εθνικιστών στα ύψη, ο ιδρυτής της RNΕ δεν δίστασε σε μια από τις συνεντεύξεις του να δηλώσει ναζιστής, ενώ προώθησε τη λατρεία της σβάστικας. Για εκείνον ήταν ένα παραδοσιακό ινδοευρωπαϊκό σύμβολο, που είχε την ιδιότητα «να παραλύει, να αποδυναμώνει και να αποσυντονίζει τον εχθρό». Tα μέλη της RNΕ φορούσαν μαύρες στολές, αλλά και στολές παραλλαγής. Η ομάδα υιοθέτησε επίσης ένα έμβλημα με κόκκινη και λευκή σβάστικα και εξέφρασε ανοιχτά το θαυμασμό της για το γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό.
Στη διάρκεια της ρωσικής συνταγματικής κρίσης του 1993, όταν ο Boris Yeltsin αποφάσισε να διαλύσει το Κογκρέσο των Λαϊκών Αντιπροσώπων και το Κοινοβούλιο, ο Barkashov ηγήθηκε των μαχητών της RNΕ ενάντια στις κυβερνητικές δυνάμεις. Εκείνη η δεκαήμερη σύγκρουση αποδείχτηκε η πιο θανατηφόρα σε οδομαχίες στη Μόσχα, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση (147 νεκροί και 437 τραυματίες). Κάποιο βράδι, πυροβολημένος στο μηρό ο Barkashov μεταφέρθηκε σε ένα νοσοκομείο, όπου μια νοσοκόμα τον αναγνώρισε. Στη συνέχεια φυλακίστηκε με την κατηγορία της οργάνωσης και υποκίνησης μαζικών ταραχών και της παράνομης οπλοφορίας. Στις αρχές του 1994, η νεοεκλεγείσα Δούμα του χορήγησε αμνηστία. Την ίδια χρονιά ο Aleksandr Barkashov δημοσίευσε το βιβλίο του «Azbuka russkogo natsionalista» (αλφαβητάρι ενός Ρώσου εθνικιστή), το οποίο έγινε η κύρια πηγή έμπνευσης της πλατφόρμας της «Ρωσικής Εθνικής Ενότητας». Μια δημοσκόπηση στα τέλη Φεβρουαρίου του 1999, τον κατέταξε στους δέκα πιο αναγνωρίσιμους πολιτικούς της Ρωσίας.
Τον Δεκέμβριο του 2005 ο Barkashov μαζί με τρεις οπαδούς του συνελήφθησαν για επίθεση σε αστυνομικό (σύμφωνα με το δελτίο τύπου της RNΕ, ο ιδρυτής της δέχθηκε επίθεση και τραυματίστηκε από τον αστυνομικό, που εισέβαλε στην κατοικία του). Τον Νοέμβριο του 2009 δημιούργησε το κίνημα «Ένωση Υπερασπιστών της Ρωσίας – Οκτώβριος 1993» μαζί με τον Vladislav Achalov και τον Stanislav Terekhov, τον επικεφαλής της «Ένωσης Αξιωματικών». Παραμένει πάντα ο ιστορικός ηγέτης της RNΕ, η οποία μετά από πολυάριθμες διασπάσεις οριζόταν συχνά ως η «RNΕ του Barkashov»). Κατά τη διάρκεια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου ο Barkashov και ο «Ρωσικός Ορθόδοξος Στρατός» του υποστηρίζουν ενεργά τους ρωσόφωνους αυτονομιστές, ενώ ο γιος του πολέμησε εναντίον του Κιέβου με μια φάλαγγα φιλορώσων μαχητών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η δράση των νεοναζί στη Ρωσία: NPF Pamyat
Η δράση των νεοναζί στη Ρωσία: Ρωσική Εθνική Ενότητα
