Για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα, βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου. Δεν είναι συμβατικός πόλεμος και σίγουρα δεν είναι θερμός πόλεμος, αλλά υβριδικός, μεταμοντέρνος. Ο πιο ακριβής χαρακτηρισμός θα ήταν 2ος Ψυχρός Πόλεμος. Τα χαρακώματα του πολέμου αυτού δεν είναι τα γεωγραφικά σύνορα ή οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αλλά τα προσωπικά δεδομένα, οι υπολήψεις, οι υποδομές, οι βάσεις δεδομένων, οι αξίες, η ταυτότητα, το πλαίσιο αντίληψης της πραγματικότητας. Και τα θύματα του δεν είναι φαντάροι στα χαρακώματα, αλλά σχέσεις ισχύος, ιεραρχίες, καριέρες, περιουσίες και κάποιες φορές ζωές δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών, πολιτικών, πρακτόρων ασφαλείας, αξιωματούχων κλπ.
Αυτό που συνέβη αυτό το Σαββατοκύριακο με την επίθεση του ρωσικού κρατικού φορέα RT και του Documento εναντίον τριών οργανισμών που παράγουν εξαιρετική δουλειά στην Ελλάδα – εναντίον δηλαδή της κορυφαίας ομάδας ερευνητικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα (Inside Story), της κορυφαίας δεξαμενής σκέψης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας στην Ελλάδα (ΕΛΙΑΜΕΠ), και της μόνης ομάδας που προωθεί το news literacy στην Ελλάδα (Journalists about Journalism) – δεν είναι μεμονωμένο γεγονός. Είναι μία επιθετική πράξη – μία προσπάθεια να αμαυρωθεί η δουλειά που κάνουν τα άτομα αυτά. Η προσπάθεια προφανώς απέτυχε γιατί ήταν πρόχειρη, σχεδόν κωμική. Υπάρχει όμως κάτι ουσιαστικότερο: κυβερνήσεις και διακυβερνητικοί οργανισμοί της Δύσης – όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ – άρχισαν επιτέλους να αντιλαμβάνονται τί συμβαίνει και σιγά-σιγά χρηματοδοτούν δράσεις εναντίον των fake news της Ρωσίας. Οι δράσεις αυτές δεν αποτελούν προπαγάνδα, αλλά απολύτως ξεκάθαρη και νόμιμη άμυνα: εργαλεία για fact-checking, προγράμματα ψηφιακής εκπαίδευσης και κριτικής σκέψης για να μπορούμε να διαπιστώνουμε τί είναι αλήθεια και τί όχι. Προφανώς τα προγράμματα αυτά ενοχλούν και απειλούν αυτούς που βάσισαν την στρατηγική τους – μία στρατηγική διείσδυσης στη Δύση – στο χάος του διαδικτύου.
Εφόσον πιστεύουμε ότι η Ελλάδα ανήκει στη Δύση – ότι δηλαδή πιστεύουμε κι εμείς στον ορθολογισμό, την ελευθερία λόγου και Τύπου, στην κριτική σκέψη και τον Διαφωτισμό, στην επιστήμη και στην κριτική, ως ιδανικά και αξίες (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πάντα τα καταφέρνουμε) – τότε δεν πρέπει να τηρούμε ίσες αποστάσεις ανάμεσα στη Δύση και την παρούσα ρωσική κυβέρνηση. Είτε το θέλουμε, είτε όχι, κάποιοι αποφάσισαν να ξεκινήσουν αυτόν τον 2ο Ψυχρό Πόλεμο και να καταστήσουν την Ελλάδα ως ένα απ’τα θέατρα επιχειρήσεων. Με άλλα λόγια, είμαστε στο παιχνίδι αυτό είτε το θέλουμε, είτε όχι. Το ερώτημα είναι αν θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να διατηρήσουμε τις αξίες και την ελευθερία μας.
Το παραπάνω κείμενο αναρτήθηκε από τον Ρωμανό Γεροδήμο στο Facebook
