Οι μαζικές συλλήψεις δημοσιογράφων καθώς και το κλείσιμο δεκάδων μέσων ενημέρωσης στην Τουρκία αποτελούν από μόνες τους ανησυχητικές εξελίξεις όσον αφορά την ελευθερία του τύπου.
Σύμφωνα με όλες τις, μέχρι σήμερα, πληροφορίες που έρχονται από την Τουρκία, χωρίς ωστόσο να μπορεί κανείς να τις επιβεβαιώσει απόλυτα, όλα τα μέσα ενημέρωσης η λειτουργία των οποίων απαγορεύθηκε ανήκαν στο δίκτυο του ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν. Ηδη, πριν από την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, τα μέσα αυτά τελούσαν υπό κρατική εποπτεία λόγω της σχέσης τους με το δίκτυο Γκιουλέν το οποίο έχει καταγραφεί από την τουρκική κυβέρνηση ως «Τρομοκρατική Οργάνωση Φετουλάχ» (FETO). Η καταγραφή του δικτύου Γκιουλέν ως τρομοκρατική οργάνωση καθιστά τα μέσα ενημέρωσης του δικτύου και τους δημοσιογράφους τους ως ύποπτους στα μάτια της τουρκικής κυβέρνησης και αυτό είναι το βασικό νομικό επιχείρημα για τις συλλήψεις και το κλείσιμο τους. Το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης που έχει κηρυχθεί στην Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος καθώς και το διάχυτο αίσθημα στην τουρκική κοινή γνώμη, ακόμα και σε κύκλους που δεν πρόσκεινται στο ΑΚΡ, ότι το δίκτυο Γκιουλέν αποτελεί υπαρξιακό κίνδυνο για την Τουρκία, περιπλέκουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση όσον αφορά τα Μέσα Ενημέρωσης του δικτύου Γκιουλέν.
Βασικό ερώτημα που πολλοί θέτουν σήμερα στην Τουρκία, όπως για παράδειγμα ο βετεράνος πολιτικός σχολιαστής της Χουριέτ, Γιουσούφ Κανλί, αφορά το κατά πόσο η εργασία σε ένα μέσο ενημέρωσης το οποίο ανήκε στο δίκτυο Γκιουλέν αποτελεί από μόνη της επιχείρημα για σύλληψη. Το ερώτημα αυτό αφορά όλους τους δημοσιογράφους των μέσων ενημέρωσης του δικτύου Γκιουλέν αλλά και συγκεκριμένα πρόσωπα όπως για παράδειγμα ο γνωστός για τις προοδευτικές του απόψεις ακαδημαϊκός Σαχίν Αλπάι, ο οποίος εργαζόταν για χρόνια στην εφημερίδα Ζαμάν, την «ναυαρχίδα» των μέσων ενημέρωσης του δικτύου Γκιουλέν.
Όπως αναρωτιέται σήμερα ο Γιουσούφ Κανλί στην Χουριέτ: «Πως για παράδειγμα μπορούσε ο Αλί Μπουλατς, ένας δημοσιογράφος και συγγραφέας που πέρασε μια ολόκληρη ζωή ενάντια στο ριζοσπαστικό Ισλάμ ή η Λαλέ Κεμάλ, μια δημοσιογράφος που έχει γράψει εκτεταμένα εναντίον πραξικοπημάτων ή ο βραβευμένος δημοσιογράφος και παραγωγός του FOX TV Μπουλέντ Μουμάι να ανήκουν στην ομάδα Γκιουλέν; Πως μπορεί η εργασία στη Ζαμάν ή σε τηλεοπτικό δίκτυο ή ραδιόφωνο που φέρεται να ανήκουν στην ομάδα Γκιουλέν να είναι αρκετός λόγος για την προσαγωγή τους;».
Δίκτυο Γκιουλέν
Το δίκτυο Γκιουλέν, λειτούργησε για σειρά ετών ως άτυπος εκπρόσωπος της εικόνας της Τουρκίας στο εξωτερικό, έχοντας καλλιεργήσει μια εικόνα μετριοπαθούς και κοσμοπολίτικου Ισλάμ ενώ ακρογωνιαίος λίθος της δραστηριότητας του ήταν η εκπαίδευση. Το δίκτυο έχει ιδρύσει εκατοντάδες σχολεία σε χώρες της Κεντρικής Ασίας και της Αφρικής αλλά και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και είχε αποκτήσει πολύ μεγάλη διείσδυση στον διεθνή ακαδημαϊκό χώρο. Ο ρόλος του δικτύου Γκιουλέν στην υπόθεση Εργκενεκόν, της φερόμενης οργάνωσης του «βαθέος κράτους» που είχε σχέσεις με στρατιωτικούς και με μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, θεωρείται ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη. Η υπόθεση Εργκενεκόν είχε οδηγήσει μετά το 2011, όταν ακόμα οι σχέσεις του δικτύου με την κυβέρνηση ήταν άριστες, σε σειρά συλλήψεων στρατιωτικών και δημοσιογράφων με βάση στοιχεία που αργότερα αποδείχθηκαν ιδιαίτερα προβληματικά και σύμφωνα με έγκριτους αναλυτές των τουρκικών πραγμάτων ο ρόλος του δικτύου Γκιουλέν ήταν καταλυτικός. Ερωτηματικά είχαν επανειλημμένως εγερθεί στο παρελθόν στην Τουρκία και για τις οικονομικές πηγές του δικτύου.
