Δύσκολα κάποιος θα αμφισβητήσει την γνώμη ενός ανθρώπου που έχει μια συγκεκριμένη ειδίκευση, όχι μόνο για ζητήματα σχετικά με την εξειδίκευση του αλλά και για γενικότερα θέματα. Επειδή ακριβώς νιώθει ότι προϋπόθεση της ειδικότητας είναι η αφοσίωση και ο αφοσιωμένος άνθρωπος, χαίρει της εκτιμήσεως και του θαυμασμού. Κυρίως λόγω της ικανότητας της θελήσεώς του να αποδεχτεί μια σειρά δεσμεύσεων και απωλειών προκειμένου να επιτύχει στην επιλογή του.

Είναι όμως μόνο αυτό;

Αντιγράφω από το λεξικό της αρχαίας ελληνικής  γλώσσης του Ιωάννου Σταματάκου: αφ-οσιόω (από + όσιος)· εξαγνίζω, αποκαθαίρω, ή απαλλάσσω από κάθε ενοχήν. Αρχικώς ο αφοσιωμένος είναι ο εξαγνισμένος.

Είναι αυτός που απαλλάχθηκε από την αμαρτία και την ενοχή για να μπορέσει να αφιερωθεί – η λέξη έχει ταυτόσημη αξία – στον Θεό, ή θα μπορούσαμε να πούμε σήμερα, σε ένα σκοπό πάνω από αυτόν. Με άλλα λόγια, υπηρετώ ένα σκοπό σημαίνει έχω δεσμευθεί αποκλειστικά σε αυτόν. Αυτή η αποκλειστική σχέση φαίνεται ότι γίνεται άξια σεβασμού σε τέτοιο βαθμό που ξεπερνά και τις εξειδικευμένες δεξιότητες που προκύπτουν από αυτήν και οι οποίες, στο σύγχρονο κόσμο που ζούμε, είναι απαραίτητες για την λειτουργία του.

Η αφοσίωση ή αφιέρωση, δεν είναι απλώς μια ικανότητα αποκτηθείσα εν τη χρήση της ή ένα εκ γενετής χαρακτηριστικό, και κανείς δεν την αντιλαμβάνεται ως τέτοια κατάσταση. Ο σεβασμός και ο θαυμασμός με τα οποία αγκαλιάζουμε έναν αφιερωμένο άνθρωπο δείχνουν κάτι παραπάνω από την εκτίμηση μιας απλής δεξιότητας, είτε είναι επίκτητη είτε είναι έμφυτη, και το γεγονός ότι η εμπιστοσύνη με την οποία τον περιβάλλουμε είναι πέραν του τομέα στον οποίο δραστηριοποιείται,  είναι ενδεικτικό. Η αφοσίωση περιέχει ιερότητα που την καθιστά μέγεθος με μεταφυσική υπόσταση. Ως τέτοια την θεωρούμε αναγκαία συνθήκη της εξειδικεύσεως. Είναι όμως και ικανή; Αρκεί η αφοσίωση για να επιδοθεί κάποιος με επιτυχία στον σκοπό του;

Συναντηθήκαμε με τον γιατρό χειρουργό Απόστολο Σταματιάδη για να συζητήσουμε το θέμα αυτό. Ο Απόστολος Σταματιάδης ειδικεύεται στην πιό ευαίσθητη και απολύτως αναγκαία περιοχή του σώματος μας που δεν καταλαμβάνει περισσότερο από 4 εκατοστά. Οι παθήσεις όμως που την απειλούν αλλά και οι προεκτάσεις που αυτές δημιουργούν, την καθιστούν ίσως το πολυπλοκότερο μέρος της φυσιολογίας και της ψυχολογίας μας.

 

 Η αφοσίωση είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη της εξειδίκευσης;

 Οπωσδήποτε είναι αναγκαία συνθήκη, αλλά δεν είναι και ικανή. Δεν αρκεί πάντα για την εξειδίκευση ή για την επιτυχία της εξειδίκευσης. Μπορείς να δουλέψεις ένα θέμα, κι αν έχεις τις ικανότητες και δεν είσαι ιδιαίτερα άτυχος πιστεύω ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Από μικρός πίστευα ότι αν καταπιαστώ με κάτι θα το φέρω εις πέρας. Αποφάσισα να εξειδικευθώ για να είμαι πολύ σίγουρος με αυτό που κάνω, ήσυχος με τη συνείδηση μου, ότι αυτό που κάνω γίνεται με τον σωστό τρόπο. Μετά το χειρουργείο σκέφτομαι τί λάθος θα μπορούσα να είχα κάνει.

 Αρα πέραν της αφοσιώσεως απαιτείται και μία ηθική προϋπόθεση.

 Η ηθική προϋπόθεση τελικά βοηθάει.

 Απλώς βοηθάει ή είναι καταστατικό στοιχείο;

 Τώρα, μεταξύ μας, δεν είναι οι πάντες ηθικοί. Δεν είναι απαραίτητο να είσαι ηθικός. Η ηθική στάση ενός ανθρώπου οπωσδήποτε βοηθάει να χτιστεί εμπιστοσύνη από το περιβάλλον σου.

 Αναρωτιόμαστε αν είναι προϋπόθεση, όχι απλώς αν βοηθάει.

 Δεν το θεωρώ απαραίτητο. Μπορείς να έχεις ικανότητες και να τις χρησιμοποιείς για καλό ή για κακό σκοπό.

 Η εξειδίκευση βασίζεται σε έναν ειδικό τύπο χαρακτήρα;

 Ναι πράγματι, αν κρίνω από τον εαυτό μου. Από μικρός είχα την ικανότητα να εμβαθύνω σε κάτι, να το ερευνώ από κάθε πλευρά.

 Είστε απλώς φιλοπερίεργος ή και φορέας ενός ηθικού αιτήματος;

 Αυτό είναι σίγουρο. Οτιδήποτε κάνω θα ήθελα να ξέρω ότι  ο ασθενής βρίσκεται στα καλύτερα χέρια. Γι’αυτό δεν ενεργώ αν δεν είμαι βέβαιος ότι γνωρίζω την κατάσταση καλύτερα από κάθε άλλον. Αν έχω αμφιβολίες δεν αναλαμβάνω. Δεν ασχολούμαι ούτε καν με παρεμφερή θέματα αν δεν τα κατέχω ενδελεχώς. Το μόνο κριτήριο ανάληψης της ευθύνης ενός ασθενούς είναι η πληρέστερη φροντίδα του, γι’αυτό αν δεν μπορώ να την παρέχω τον παραπέμπω σε άλλον γιατρό.

 Ετυμολογικώς, αφοσίωση σημαίνει έναν ολοκληρωτικό δεσμό με το αντικείμενο, μια απόλυτη σχέση που παραπέμπει στο ιερό. Αφιέρωση και παραχώρηση του εαυτού σου σε ένα σκοπό.

 Πράγματι έχω θυσιάσει πολύ χρόνο και ενδεχομένως και την οικογένεια μου στον συγκεκριμένο τομέα με τον οποίο ασχολούμαι 25 χρόνια. Δεν έχω πάει διακοπές, δεν έχω κοιμηθεί τη νύχτα ψάχνοντας πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερο.

 Τί έρεισμα έχετε μέσα σας, αν μπορείτε να το αντιληφθείτε; Τι σας οδηγεί στο να είστε πιστός;

 Να κάνεις το καλύτερο για τον ασθενή αλλά και το πείσμα να πετύχεις.

 Δηλαδή κινείσαι από εγωισμό ή από διάθεση προσφοράς;

 Αν είχα μία καλή “χημεία” με έναν ασθενή θα τον παρακολουθούσα χωρίς αμοιβή.

 Η επιτυχημένη εξειδίκευση έχει ως εφαλτήριο την προσωπική προβολή μέσω της καταξιώσεως στην κοινωνία ή την προσφορά στο σύνολο; Δηλαδή ενεργείς ιδιοτελώς ή ανιδιοτελώς;

 Είναι εύκολο να πεις ότι ο γιατρός προσφέρεται, αλλά το βέβαιο για μένα είναι όταν κάνεις κάτι ηθικό ή καλό καλύτερα να μην το αντιλαμβάνεσαι. Δεν χρειάζεται η έπαρση.

 Εσείς πως το αισθάνεστε!

 Είμαι ένας άνθρωπος θετικός, με αρχές και θα ήθελα να παράσχω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στον ασθενή.

 Ναι, αλλά το κάνεις για την προσωπική σου επιτυχία ή για να προσφέρεις;

 Και τα δύο μαζί πάνε.

 Σε τι ποσοστό;

 Θα έλεγα ότι είναι 70% η επιτυχία και 30% η προσφορά. Γιατί πρέπει να είσαι επιτυχημένος για να προσφέρεις. Μπορεί να είσαι καλός και ηθικός γιατρός αλλά αν δεν έχεις δουλειά τα προηγούμενα παραμένουν κενά.

 Επιμένω στην ερώτηση γιατί θέλω να αποκλείσω την περίπτωση ενός ανθρώπου που ζει από ιδιοσυγκρασία ως αφοσιωμένος επιλέγοντας μία εξειδίκευση για να αποφύγει την κοινωνία με τους άλλους. Επιδιώκει την απομόνωση γιατί τον καθησυχάζει. Αυτό θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρον για έναν μεταφραστή της βίβλου αλλά δεν είναι κάτι που μας ενδιαφέρει σε έναν γιατρό.

 Εμείς οι γιατροί είμαστε φιλόδοξοι.

 Προσφέροντας ταυτοχρόνως…

 Προσφέροντας αλλά πολλές φορές γίνονται λάθη που δεν θα έπρεπε να γίνονται.

 Έλλειψη ενδιαφέροντος, αδιαφορία, ανοησία;

 Όλα μαζί τα παραπάνω, προσθέτοντας και τον φιλοχρηματισμό.

 Η ιατρική σας εξειδίκευση καλύπτει ένα τμήμα του ανθρωπίνου σώματος που δεν ξεπερνά το 1% του συνόλου. Πρόκειται για 4, 5 εκατοστά. Καθοριστικό όμως για τη σωματική υγεία με πολλές προεκτάσεις ψυχολογικές. Πώς καταλήξατε σε αυτό;

 Ήθελα να ασχοληθώ με κάτι συγκεκριμένο που γενικώς δεν το γνωρίζει ο κόσμος καλά.

 Υπήρχε κάποια εμπειρία προσωπική που σχετίζεται με την επιλογή;

 Ένας οικογενειακός μας φίλος ήταν πρωκτολόγος στην Κωνσταντινούπολη ο οποίος, όπως κι εγώ, αργότερα βέβαια, ξεκίνησε ως γαστρεντερολόγος στο Παρίσι και ασχολήθηκε με τον πρωκτό στην Κωνσταντινούπολη. Ενδεχομένως να ήταν ο καλύτερος στην Τουρκία.

 Ένα ζωντανό παράδειγμα.

 Ναι, σίγουρα. Το δεύτερο ήταν ότι στην αρχή της δουλειάς μου έβλεπα ότι υπήρχαν πολλές αποτυχίες στις επεμβάσεις στον πρωκτό, από πολύ καλούς χειρουργούς κατά τα άλλα, οπότε διέβλεπα ένα μέλλον σε αυτή την ειδικότητα η οποία φαινόταν ότι είχε πολλά σημεία άγνωστα. Αυτό θα μου έφερνε και την προσωπική επιτυχία, ασχολούμενος με κάτι που λίγοι ασχολούνται σοβαρά. Αυτό λέγεται niche στα αγγλικά, κοίλωμα στον τοίχο ελληνικά, αν μεταφέρεται.

 Φωλιά. Σας αρέσει η έννοια της προστασίας.

 Μού αρέσει η έννοια της φωλιάς ή του αγγλικού niche.

 Πείτε μας ένα άλλο τέτοιο σημείο στο σώμα μας. Τόσο μικρό και τόσο σπουδαίο.

 Ένα άλλο σημείο…Υπάρχουν πολλά σημεία στον εγκέφαλο.

 Όχι ένα σημείο τόσο φανερής καθημερινής σπουδαιότητος. Να έχει διάσταση μηχανική, χημική-μολυσματική, ψυχολογική, κοινωνική…

 Ναι πράγματι. Υπάρχουν πολλά θέματα και θέματα αποκλεισμού. Τόσο περίπλοκο δεν υπάρχει, ούτε το γυναικολογικό, ούτε το ουρολογικό δεν έχει την δυσκολία του σημείου αυτού. Ο γιατρός πρέπει να είναι ευρέος φάσματος ενδιαφερόντων, ψυχισμού και επιστημονικής κατάρτισης.

 Παρόλα αυτά είναι λίγοι οι γιατροι που ασχολούνται επισταμένως. Γιατί συμβαίνει αυτό;

 Είναι δύσκολο στην κατανόησή του αλλά και στη συνθήκη του.

 Άρα προϋποθέτει χαρακτήρα ειδικής αντοχής.

 Χρειάζεται εγκαρτέρηση, υπομονή στα όρια της απάθειας. Να υφίστασαι πράγματα χωρίς να βαρυγκομάς. Χρειάζεται και πείσμα.

 Προϋπόθεση της αφοσιώσεως η υπομονή και το πείσμα. Άρα το ζωντανό παράδειγμα βρήκε και ένα κατάλληλο ψυχικό έδαφος.

 Πιθανώς ήμουν σίγουρος ότι μπορώ να το αντέξω γι’αυτό και το ακολούθησα. Αλλά πρέπει να πω ότι όταν ξεκίνησα αυτή την δουλειά πολλοί γελάσανε μαζί μου.

 Θαυμάζετε σαν παιδί τον πιό επιτυχημένο γιατρό και οικογενειακό φίλο. Θέλετε να γίνετε σαν κι αυτόν. Όμως φαίνεται ότι το «θέλω» σας βρίσκει πρόσφορο έδαφος μέσα σας. Ψυχικά νιώθετε έτοιμος.

 Ναι πίστευα ότι μπορώ να ανταπεξέλθω στις δυσκολίες.

 Αυτό το αντιλαμβάνεστε ως ένα στοίχημα με τον εαυτό σας, ως πρόκληση ή ως κάτι άλλο; Θέλοντας να αποδείξετε κάτι γίνεστε ικανός να υποδεχτείτε και να προσπεράσετε τις δυσκολίες;

 Ήθελα να αποδείξω ότι μπορώ να πετύχω. Προκειμένου να πετύχω θα έκανα τις απαιτούμενες θυσίες.

 Βέβαια το ¨θέλω να πετύχω” δεν είναι ικανή συνθήκη για να πετύχεις.

 Πιστεύω ότι ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει ό,τι θέλει αρκεί πραγματικά να το θέλει. Και σίγουρα πρέπει να θυσιάσει αρκετά πράγματα γι’αυτό. Ο καθένας είναι άξιος της τύχης του.

 Η τύχη είναι απρόβλεπτος παράγοντας…

 Άξιος της επιμονής του.

 Εξακολουθείτε και τώρα να ενεργείτε κατ’αυτόν τον τρόπο; Ξέρετε καλά τί θέλετε; Θέλετε και κάτι πέραν της ιατρικής;

 Τώρα που έχει έρθει και ο κ. Ιωάννης Γκέγκες και του μεταβιβάζω ορισμένες από τις γνώσεις μου και την οργανωτική δομή ενός ιατρείου 25 ετών θα μπορούσα να ασχοληθώ και με κάτι άλλο. Θα ήθελα να κάνω μετά από τόσα χρόνια και κάτι άλλο για μένα. Εξάλλου πρέπει να ξεφεύγεις από την ρουτίνα για να δώσεις την ευκαιρία στο μυαλό σου να σκεφτεί κάτι διαφορετικό και για την δουλειά.

 Τι σας δίνει κουράγιο;

 Δεν μπορώ να αφήσω να πάει χαμένο κάτι που έχτισα με τέτοια προσπάθεια. Αυτό μου δίνει κουράγιο στις δυσκολίες. Θέλω να αφήσω σε κάποιον το αποτέλεσμα αυτής της πολυετούς προσπάθειας.

 Αυτήν την κληρονομιά πως την αντιλαμβάνεστε; Σαν κάτι δικό σας ή σαν κάτι που θέλετε να αφήσετε στους άλλους; Επιμένω στη σχέση της ατομικής υπάρξεως και των ιδανικών της, με την κοινωνία και την θέση που διεκδικεί σε αυτήν ο άνθρωπος.

 Δεν είναι σωστό να το πω, ακούγεται αλαζονικό αλλά η εμπειρία που έχω δεν συγκρίνεται με κανενός άλλου, τουλάχιστον σε ορισμένα λίγα θέματα. Πέραν από τα 5 εκατοστά δεν ασχολούμαι με κάτι άλλο. Αυτό που κατέχω είναι πολύτιμο και θα ήταν κρίμα να πάει χαμένο.

 Για να σας θυμούνται οι άνθρωποι ή για να τους θυμάστε εσείς;

 Τίποτα από τα δύο. Καλό είναι να σε θυμούνται αλλά το κυριότερο είναι να μη χαθεί η πολύτιμη εμπειρία που μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς.

 Από τη στιγμή που έχετε την ευαισθησία να σκεφτείτε ότι το έργο σας δεν πρέπει να πάει χαμένο γιατί απευθύνεται στους συνανθρώπους σας, δεν είναι μόνο η προσωπική επιτυχία που σας ωθεί να ενεργείτε…

 Πράγματι δεν είναι μόνο η προσωπική επιτυχία. Χαίρομαι που έκανα κάτι ωραίο και για τους άλλους και για τον εαυτό μου. Έκανα κάτι καλό.

 Αυτό το “κάτι καλό” δεν είναι μόνο η βάση μιας υστεροφημίας;

 Όχι δεν με απασχολεί κάτι τέτοιο. Καμαρώνω όταν κάποιος θα πεί: να, ο καλός ο γιατρός, αλλά θα ήμουν δυστυχισμένος την στιγμή που θα έπρεπε να κατεβάσω τα ρολά. Και υπο μία έννοια είμαι εξαρτημένος από την επιτυχία της διάδοχης κατάστασης από τον Γιάννη Γκέγκε.

 Πιστεύετε σε μία συνέχεια του χρόνου πέραν του βιολογικού σας χρόνου; Δεν μιλάω για την αθανασία της ψυχής. Ρωτάω αν το έργο σας διεκδικεί μία άλλη χρονικότητα πέραν του παρόντος του.

 Το έργο μου, ίσως ναι. Δεν το έχω σκεφτεί έτσι.

 Διακρίνω ένα ιδιότυπο χιούμορ από τη μεριά σας. Η αφίσα στο ιατρείο που απεικονίζει δύο μαϊμουδάκια  που κοιτάνε το ένα τον ποπό του άλλου δείχνει μία περιπαιχτική διάθεση που διασκεδάζει την αγωνία στην αίθουσα αναμονής ενός τέτοιου ιατρείου. Είναι και ένα είδος αμύνης από την μεριά σας;

 Επειδή έρχονται πολλοί ασθενείς τρομοκρατημένοι θέλω να τους ανακουφίσω λίγο.

 

Για άλλη μια φορά σκέφτεστε τους άλλους.

 Ναι, εντάξει. Θέλω να τους κάνω να χαλαρώσουν λιγάκι. Εξάλλου συχνά οι ασθένειες δεν είναι τόσο φοβιστικές όσο τα συμπτώματα τους. Και θέλω να το απομυθοποιήσω.

 Διασκεδάζετε κι εσείς με τον εαυτό σας…

 Ναι διασκεδάζω.

 Είδα και τη σελίδα σας στο facebook. Έχει μία ελαφράδα πολύ χρήσιμη για κατανόηση χωρίς άγχος, χωρίς φόβο. Χρήσιμη και για σας που διασκεδάζετε με τον εαυτό σας.

 Διασκεδάζω και με αυτούς που θεωρούν shocking αυτό που κάνω.

 Αυτούς που είναι έτοιμοι να σας κοροιδέψουν ή σας κοιτάνε με μισό μάτι.  

 Αν διαβάζατε τα σχόλια θα καταλαβαίνατε πολύ καθαρά τί λέω. Το ενδιαφέρον είναι ότι όταν ανέβασα τη φωτογραφία με τα μαϊμουδάκια, που ειρήσθω εν παρόδω ξεψειρίζουν το ένα το άλλο, εν είδει διαφημίσεως, διαμαρτυρήθηκαν ορισμένοι ζωόφιλοι και μετά από αίτημα τους “κατέβηκε” η φωτογραφία. Αν και είμαι στην εμφάνιση μου πολύ σοβαρός και λίγο κοφτός έχω μία περιπαιχτική διάθεση με τον εαυτό μου. Αυτό έχει και μία ασκητική καταγωγή.

 Υπό ποία έννοια;

 Ότι κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Οι εν Χριστώ σαλοί. Ότι κάνεις κάτι που θα μπορούσε να σοκάρει τους άλλους αλλά εσύ δεν πτοείσαι από αυτό.

 Οι σαλοί όμως έχουν σκοπό να γίνουν οι καθρέφτες μιας κοινωνίας. Να δούν οι άλλοι άνθρωποι το χειρότερό τους εαυτό στο αλλόκοτο ντύσιμο και την συμπεριφορά τους.

 Καλά εγώ δεν έχω φτάσει ως εκεί. Αλλά ίσως ενδόμυχα κοροιδεύω αυτούς που θεωρούν σοκαριστικό αυτό που κάνω. Για παράδειγμα η μητέρα μου που μου είπε: “μα, βρε παιδάκι μου εγώ σε σπούδασα για να ασχολείσαι με τον πρωκτό;”

 Υπάρχει άλλη λέξη εκτός από το πρωκτός;

 Δε νομίζω. Δυο λέξεις είναι. Οι Άγγλοι έχουν μεγάλη ποικιλία. Υπάρχει ένα κείμενο στα γαλλικά που σχετίζει τον πρωκτό με την ψυχολογία.

 H δομή του είναι μυϊκή;

 Είναι η άκρη του εντέρου που περιβάλλεται από δύο κυκλικούς μύς, μήκους τεσσάρων εκατοστών που κρατάνε το περιεχόμενο του εντέρου και  δίνουν μία μεγάλη αισθητικότητα.

 Εξού και είναι έντονα σεξουαλικό σημείο…

 Ακριβώς. Η θεραπεία των παθήσεων της περιοχής δεν είναι όπως τα άλλα σημεία του οργανισμού επειδή υπάρχουν πολλά μικρόβια.

 Η υφή δεν είναι ίδια με του εντέρου;

 Όχι είναι διαφορετική. Έχει μία πολύ λεπτή ανατομία την οποία μαθαίνω μέχρι τώρα με τη βοήθεια συνεχώς βελτιούμενων απεικονιστικών εργαλείων. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον για μένα γιατί μου δίνει την δυνατότητα να εκφράσω την ανάγκη μου για κατανόηση σε βάθος και την ολοκληρωση της σπουδής μου μέχρι τέλους.

 

 ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ

Ο χειρουργός Απόστολος Σταματιάδης γεvvήθηκε στηv Κωvσταvτιvoύπoλη τo 1958. Τo 1976 περάτωσε τις σπoυδές Μέσης Εκπαίδευσης στηv Αθήvα και εγγράφηκε μετά από εισαγωγικές εξετάσεις στηv Iατρική Σχoλή τoυ Παvεπιστημίoυ Αθήvας. Απoφoίτησε από τηv Iατρική Σχoλή τov Ioύλιo τoυ 1982 με βαθμό «Αριστα». Από τov Νoέμβριo τoυ 1982 μέχρι τov Νoέμβριo τoυ 1983 εργάσθηκε στo Αγρoτικό Iατρείo Λαύκας Κoριvθίας για τηv εκπλήρωση της υπηρεσίας υπαίθρoυ.

Τov Iαvoυάριo τoυ 1984 άρχισε τηv ειδικότητα της «Γεvικής Χειρoυργικής» στηv Χειρoυργική Κλιvική τoυ Γεvικoύ Νoσoκoμείoυ Αιγίoυ. Συvέχισε και περάτωσε τηv ειδικότητα «Γεvική Χειρoυργική» στηv Α” Πρoπαιδευτική Χειρoυργική Κλιvική τoυ Παvεπιστημίoυ Αθήvας στo Iππoκράτειo Νoσoκoμείo υπό τηv διεύθυvση τoυ καθηγητoύ Βασ. Γoλεμάτη. Πήρε τov τίτλo της ειδικότητας τov Απρίλιo τoυ 1989.

Τo 1987 παρακoλoύθησε για χρovικό διάστημα εvός μηvός τις επιστημovικές δραστηριότητες τoυ «Centre de la Chirurgie Digestive», στo Hopital St. Antoine, Παρίσι, υπό τηv διεύθυvση τoυ καθ. R. Parc.

Τov Ioύvιo τoυ 1989 έγιvε δεκτή από τo Παvεπιστήμιo Αθήvας η διδακτoρική διατριβή με θέμα ” Η θέση τωv λευκωμάτωv oξείας φάσης στηv διάγvωση και σταδιoπoίηση τoυ καρκίvoυ τoυ παχέoς εvτέρoυ”.

Εργάσθηκε σαv κλιvικός και εργαστηριακός συvεργάτης στη Χειρoυργική Κλιvική τoυ Παvεπιστημίoυ Lund, Σoυηδίας υπό τηv διεύθυvση τoυ καθ. S. Bengmark, από τηv 1η Σεπτεμβρίoυ 1989 μέχρι 26 Iαvoυαρίoυ 1990 σαv υπότρoφoς τoυ ιδρύματoς Κovτoλέovτoς τoυ Παvεπιστημίoυ Αθήvας. Επίσης εργάσθηκε σαv κλιvικός και εργαστηριακός συvεργάτης της Χειρoυργικής Κλιvικής τoυ Παvεπιστημίoυ Heidelberg της Γερμαvίας υπό τηv διεύθυvση τoυ καθ. Chr. Herfarth από τηv 1η Φεβρoυαρίoυ 1990 μέχρι τηv 31η Ioυλίoυ 1990.

Στο πλαίσιο τoυ 17oυ Παvελληvίoυ Συvεδρίoυ Χειρoυργικής τov Νoέμβριo τoυ 1990, απovεμήθηκε στηv δημoσίευση στo περιoδικό “Cancer” με τov τίτλo “Value of serum acute-phase reactant proteins in the preoperative staging of large bowel cancer”, τωv Α. Σταματιάδη, Μ.Τoυμαvίδoυ, Γρ. Βυσσoύλη, Α. Μαvoυρά και Ν. Απoστoλίδη εξ ημισείας με δύo άλλες εργασίες τo βραβείo καθ. Πέτρoυ Κόκκαλη συvoλικoύ ύψoυς 2.000.000 δρχ.

Από τov Οκτώβριo τoυ 1991 μέχρι τον Ιανουάριο του 2000, συμμετείχε στα χειρoυργεία, στo κλιvικό έργo και στηv εκπαίδευση των τεταρτoετώv και των εκτoετώv φoιτητώv της Iατρικής Σχoλής σαν συvεργάτης της Ε’ Χειρoυργικής Κλιvικής τoυ Παvεπιστημίoυ Αθηvώv (Ευγεvίδειo Θεραπευτήριo) (Καθ. Μ. Φιλιππάκης , Αν. Καθ. Β. Παραράς και Αν. Καθ. Ευ. Κούριας).

Μεταξύ 17 Iαvoυαρίoυ και 14 Μαρτίoυ 1994, πήρε μέρoς στα Εvτατικά Μαθήματα στηv Κoλoπρωκτoλoγία, στo voσoκoμείo St Mark’s τoυ Λovδίvoυ.

Στα πλαίσια του 18ου Παvελλήvιoυ Συvέδριoυ Γαστρεvτερoλoγίας, στην Αθήvα, 25-28 Νoεμβρίoυ 1998, στην ανακοίνωση “Η εργαστηριακή διαγνωστική προσέγγιση της ακράτειας κοπράνων” των Α. Σταματιάδη, Γ. Πολυμενέα και Ε. Κούρια απονεμήθηκε το βραβείο της καλύτερης αναρτημένης ανακοίνωσης.

Στις επιστημovικές αvακoιvώσεις συμπεριλαμβάvovται 23 δημoσιεύσεις σε Ελληvικά περιoδικά, 90 αvακoιvώσεις σε Ελληvικά συvέδρια, 20 δημoσιεύσεις σε ξέvα περιoδικά, 24 αvακoιvώσεις σε διεθvή συvέδρια και 20 ομιλίες σε ελληνικά συνέδρια σαν προσκεκλημένος ομιλητής. Τo 1989 δημoσιεύθηκε η μovoγραφία με θέμα “Οι πρώιμες επαvεπεμβάσεις στηv χειρoυργική της κoιλίας” τωv Ν. Απoστoλίδη και Α. Σταματιάδη, Επτάλoφoς, Αθήvα και το 1996 τo βιβλίo τωv Α. Σταματιάδη, Α. Μαvoυρά και Ν. Απoστoλίδη με θέμα “Χειρoυργική Παρασιτoλoγία”, Επτάλoφoς, Αθήvα